Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
mieścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować jakąś przestrzeń, pomieszczenie, miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sala wykładowa mieści się na piętrze. Sekretariat mieści się w pokoju obok gabinetu szefa. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieścić się — Coś się (komuś) w głowie, pot. we łbie, w pale nie mieści, nie może pomieścić «coś jest trudne do zrozumienia, do uwierzenia; coś wydaje się niemożliwe»: Polakowi na emigracji nie może pomieścić się w głowie, że ktoś, będąc przy zdrowych zmysłach … Słownik frazeologiczny
mieścić — ndk VIa, mieszczę, mieścićcisz, mieścićcił «mieć w sobie, zawierać, obejmować; móc zawrzeć, zmieścić» Budynek mieścił pokoje mieszkalne, szopy i stajnie. Kredens mieścił całą domową porcelanę. Sala mieści około stu osób. mieścić się «zajmować… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
głowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głowawie; lm D. głów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ciała człowieka i większości zwierząt, mieszcząca mózg i narządy zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża, okrągła głowa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łeb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. łba, Mc. łbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głowa (raczej dużego) zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łeb psa, konia, byka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poza — I ż IV, CMs. pozie 1. lm D. póz «układ postaci, ułożenie ciała, postawa» Niedbała, wymuszona, zalotna poza. 2. blm «przesada w zachowaniu się, afektacja, nienaturalność, maniera» Ta nieśmiałość to poza. II «przyimek łączący się z rzeczownikami… … Słownik języka polskiego
rozbuchać — dk I, rozbuchaćam, rozbuchaćasz, rozbuchaćają, rozbuchaćaj, rozbuchaćał, rozbuchaćany pot. «nadać czemuś nadmierną wagę, nadmierny rozgłos; przedstawić coś w przesadnie wielkich rozmiarach, w przesadnej formie; wyolbrzymić, rozdąć» Rozbuchać… … Słownik języka polskiego
pała — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. pale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży, podłużny przedmiot przypominający gruby kij, najczęściej drewniany, nieco grubszy na końcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uderzyć pałą. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybiec — a. wybiegnąć dk Vc, wybiecbiegnę, wybiecbiegniesz, wybiecbiegnij, wybiecbiegł wybiegać ndk I, wybiecam, wybiecasz, wybiecają, wybiecaj, wybiecał «biegnąc opuścić jakieś miejsce, wypaść» Wybiec z domu. Wybiec na spotkanie. Pies wybiegł do ogrodu.… … Słownik języka polskiego
